รีวิวหนัง มุมมองบนรถไฟ The Girl on the Train เป็นหนังสือนิยายเขย่าขวัญขายดี

           รีวิวหนัง มุมมองบนรถไฟ The Girl on the Train เป็นนวนิยายระทึกขวัญยอดขายอันดับ 1 ของ New York Times จากปากกาของนักเขียนชาวอังกฤษ Paula Hawkins (ในภาษาไทย “Pom Hun Rang of Death) งานนี้ได้รับการดัดแปลงเป็นหนังระทึกขวัญชื่อเดียวกันโดยผู้กำกับ เท็ด เทย์เลอร์ ผู้กำกับ The Help พร้อมนักแสดงนำแสดงโดยเอมิลี่ บลันท์, เฮลีย์ เบนเน็ตต์, ลุค อีแวนส์, รีเบคก้า เฟอร์กูสัน, จัสติน เธอโรซ์ และเอ็ดการ์ รามิเรซ

           ภาพยนตร์เรื่องนี้บอกเล่าเรื่องราวของราเชล วัตสัน หญิงม่ายที่ติดเหล้าซึ่งนั่งรถไฟไปและกลับจากเมืองทุกวัน ในช่วงเวลาสั้นๆ เธอใช้เวลามองดูบ้านเก่าอย่างเจ็บปวดที่ทอม อดีตสามีอาศัยอยู่กับแอนนาและลูกคนใหม่ของเขา ในขณะเดียวกัน เธอจ้องมองไปยังบ้านที่อยู่ใกล้เคียงของเมแกนและสก็อตต์ ฮิปเวลล์ ซึ่งเป็นคู่รักที่สมบูรณ์แบบ พลางนึกภาพสิ่งต่างๆ ในหัวของเธอ แต่แล้ววันหนึ่ง เธอบังเอิญเห็นเมแกนกอดชายอีกคนที่ระเบียง ความอยากรู้อยากเห็นของราเชลอาจทำให้เธอตกอยู่ในอันตราย

           บทภาพยนตร์เรื่อง รีวิวหนัง มุมมองบนรถไฟ นั้นลึกลับแต่ไม่เข้มข้นเท่า Gone Girl แม้ว่าหนังทั้งสองเรื่องจะไม่ค่อยเกี่ยวข้องกัน นอกจากเวอร์ชั่นหนังสือแล้ว ผู้แต่งเป็นผู้หญิง และเวอร์ชั่นหนังก็มีผู้กำกับชายด้วย แต่หลายคนอดไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบ เพราะเรื่องราวหลายๆ ส่วนก็เล่าเรื่องคล้ายคลึงกัน ไม่ว่าจะเป็นปัญหาระหว่างสามีภรรยาชาวอเมริกัน การล่วงประเวณี คดีคนหายและการฆาตกรรม

           ความแตกต่างคือ Gone Girl เล่าผ่านมุมมองของตัวละครเพียง 2 ตัว แต่สาวบนรถไฟเล่าผ่านมุมมองของตัวละคร 4-5 ตัว ซึ่งเน้นไปที่ตัวละครหญิง เช่น ราเชล แอนนา และเมแกน และยังเล่นท่ายากโดยตัดอดีต ปัจจุบัน และอนาคตมาปะปนกัน นาทีเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม ในขณะที่การตัดต่อไม่ราบรื่นมาก ทำให้ในแง่ของการดำเนินการของ Gone Girl ชนะ

           แต่เสน่ห์ของ สาวบนรถไฟ อยู่ที่การสืบสวน การทำนายฆาตกรนั้นค่อนข้างยาก ตัวละครแทบทุกตัวมีเงินล้านและก็สดใสไปหมด บรรยากาศเต็มไปด้วยความหวาดระแวง สรุปตอนท้ายถามว่าน่ากลัวมั้ย? เพียงเล็กน้อย ก็ไม่หักมุมที่ทำให้คนมองกลับหัวกลับหาง ส่วนตัวคิดว่ายังมีประเด็นน่าสงสัยอีกหลายประเด็นให้คิดและอภิปรายต่อไป

           การแสดงของเอมิลี่ บลันท์ทำได้ดีในระดับมาตรฐาน บุคลิกในเรื่องนี้โทรมมาก ทำให้เราเชื่อว่าเธอเป็นคนติดเหล้าจริงๆ สิ่งที่ควรค่าแก่การกล่าวขวัญคือรีเบคก้าเฟอร์กูสันซึ่งผมของเธอย้อมผมเป็นสีหัวโล้นที่แทบจะจำไม่ได้ ตัวละครของเธอ Anna นั้นลึกลับมาก และ Hailey Bennett ก็กำลังพัฒนาและโดดเด่น กว่าหนังเรื่องอื่นๆ ที่เคยฉาย นักแสดงคนเดียวคือเอ็ดการ์ รามิเรซ ผู้เล่นจิตแพทย์ของเมแกน

           เด็กผู้หญิงบนรถไฟอาจไม่ตื่นเต้นหรือสนุกสนานเท่า Gone Girl แม้ว่าจะมีจุดอ่อน แต่ก็เป็นหนังระทึกขวัญที่ใช้งานได้จริง เป็นวิธีการเปิดเผยสังคมอเมริกันผ่านความจริง การโกหก และสัญชาตญาณที่มืดมนของมนุษย์ด้วยไหวพริบพอสมควร